เนื้อเรื่อง มงคลสูตรคำฉันท์

เนื้อเรื่องมงคลสูตรคำฉันท์

นโม  ตสฺส  ภควโต  อรหโต  สมฺมา  สมฺพุทฺธสฺสฯ
ต้นมงคลสูตร

  1.        ยญฺจ  ทฺวาทส  วสฺสานิ  จินฺตยิสฺ  สเทวกา
             สิบสองฉนำเหล่า                         นรอีกสุเทวา
             รวมกันและตริหา                          สิริมังคลาใด
  2.        จิรสฺสํ จินฺตยนฺตาปี                        เนว ชานิสุ  มงฺคลํ
             จกฺกวาฬสหสฺเสสุ                         ทสสุ เยน ตตฺตกํ
             กาลํ  โกลาหลํ ชาตํ                      ยาว  พฺรหฺมนิเวสนา
             เทวามนุษทวี                                พหุภพประเทศใน
             หมื่นจักระวาฬได้                          ดำริห์สิ้นจิรังกาล
             แล้วยังบ่รู้มง -                               คะละสมมโนมาลย์
             ด้วยกาละล่วงนาน                         บ่มิได้ประสงค์สม
             ได้เกิดซึ่งโกลา -                           หะละยิ่งมโหดม
             ก้องถึง ณ ชั้นพรหม                      ธสถิตสะเทือนไป
   3.       ยํ โลกนาโถ  เทเสสิ
             องค์โลกนาถเทศน์                        วรมังคะลาใด
   4.       สพฺพปาปวินาสนํ
             ยังปาปะปวงให้                             ทุษะเสื่อมวินาศมล
   5.       ยํ สุตฺวา  สพฺพทุกฺเขหิ                   มุจฺจนฺตาสงฺขิยา นรา
             ชนหลาย บ่ พึงนับ                        ผิสดับสุมงคล
             ใดแล้วและรอดพ้น                        พหุทุกขะยายี
   6.        เอวมาทิคุณูเปตํ                           มงฺคลนฺตมฺภฌาม เส.ฯ
              เราควรจะกล่าวมง -                     คะละอันประเสริฐที่
              กอบด้วยคุณามี                            วรอัตถะเฉิดเฉลา ฯ

มงคลสูตร

   1.          เอวมฺเม  สุตํ
                องค์พระอานนท์ท่านเล่า           ว่าข้าพเจ้า
                ได้ฟังมาแล้วดังนี้
    2.          เอกํ  สมยํ  ภควา
                 สมัยหนึ่งพระผู้มี                       พระภาคชินสีห์
                 ผู้โลกนาถจอมธรรม์
    3.          สาวตฺถิยํ  วิหรติ  เชตวเน  อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม.
                 ประทับ ณ เชตะวัน                    วิหาระอัน
                 อนาถะบิณฑิกไซร์
                 จัดสร้างอย่างดีที่ใน                   สาวัตถีให้
                  เป็นที่สถิตสุขา
     4.          อถ โข อญฺญตรา  เทวตา
                  ครั้งนั้นแลเทวะดา                      องค์หนึ่งมหา-
                  นุภาพมหิทธิ์ฤทธี
     5.          อภิกกนฺตาย รตฺติยา  อภิกฺกนฺตวณฺณา   
                  ล่วงประถมยามราตรี                   เธอเปล่งรัศมี
                  อันเรืองระยับจับเนตร์
     6.          เกวลกปฺปํ  เชตวนํ  โอภาเสตฺวา
                  แสงกายเธอปลั่งยังเขต               สวนแห่งเจ้าเชต
                  สว่างกระจ่างทั่วไป
     7.          เยน  ภควา  เตนุปสงฺกมิ
                  องค์พระภควันนั้นไซร์                  ประทับแห่งใด
                   ก็เข้าไปถึงที่นั้น
      8.          อุปสงฺกมิตฺวา  ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา
                   ครั้นเข้าใกล้แล้วจึงพลัน              ถวายอภิวันท์
                   แด่องค์สมเด็จทศพล
      9.          เอกมนฺตํ  อฏฺฐาสิ.
                   แล้วยืนที่ควรดำกล                      เสงี่ยมเจียมตน
                   แสดงเคารพนบศีร์
     10.        เอกมนฺตํ  ฐิตาโข  สา  เทวตา
                   เมื่อเทวดายินดี                            สมควร ณ ที่
                   ข้างหนึ่งดังกล่าวแล้วนั้น
      11.        ภควนฺตํ  คาถาย  อชฺฌภาสิ ฯ
                   จึงได้ทูลถามภควัน                      ด้วยถ้อยประพันธ์
                   เป็นพระคาถาบรรจง ฯ
                   พหู  เทวา  มนุสฺสา จ                    มงฺคลานิ อจินฺตยุ
                   อากงฺขมานา  โสตฺถานํ                 พฺรหิ  มงฺคลมุตฺตมํฯ
                   เทพอีกมนุษหวัง  คติโสตถิจำนง
                   โปรดเทศะนามง- คะละเอกอุดมดี
                    (ฝ่ายองค์พระชินสีห์                    ตรัสตอบวาที
                   ด้วยพระคาถาไพจิตร)

      1.          อเสวนา จ พาลานํ                        ปณฺฑิตานญฺจ  เสวนา
                   ปูชา จ ปูชนียานํ                           เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
                   หนึ่งคือ บ่ คบพาล                        เพราะจะพาประพฤติผิด
                   หนึ่งคบกะบัณฑิต                         เพราะจะพาประสพผล
                   หนึ่งกราบและบูชา                       อภิปูชนีย์ชน
                   ข้อนี้แหละมงคล                           อดิเรกอุดมดี1
      2.          ปฏิรูปเทสวาโส จ                         ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา
                   อตฺตสมฺมาปณิธิ จ                          อตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
                   ความอยู่ประเทศซึ่ง                       เหมาะและควรจะสุขี
                   อีกบุญญะการที่                             ณ อดีตะมาดล
                   อีกหมั่นประพฤติชอบ                     ณ สภาวะแห่งตน
                   ข้อนี้แหละมงคล                             อดิเรกอุดมดี2
       3.         พาหุสจจญฺจ  สิปฺปญฺจ                    วินโย จ สุสิกฺขิโต
                   สุภาสิตา จ ยา วาจา                        เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
                   ความได้สดับมาก                            และกำหนดสุวาที  

                                                                              อ่านเพิ่มเติม